Ik word dun en mijn schoonmoeder maakt me ziek op deze grond. Over het algemeen is onze relatie nooit warm geweest, maar nu is het in het offensief gegaan. Ik tel calorieën en daarom probeer ik alles zelf in voedsel te regelen, ik hou niet van buiten te eten of ik neem al eindproducten.
De eerste bel ging, toen we, toen we bij haar overnachtten, ontbijten. Ik bakte mijn eieren zonder boter. Het ontbijt werd echter verwend door haar klaagzangen, dat met de olie heel smakelijk is. Hoe eet je dat, en laten we hier olie gieten, of misschien zo, maar dat is alles. Ik moest mijn vrouw slaan onder de tafel op mijn been om te reageren.
Toen begon ze erachter te komen hoeveel gewicht ik wil afvallen en wat mijn norm is. En elk figuur werd ondervraagd en erg saaie verhalen die ze niet deed. Mijn schoonmoeder, toen je aan het afvallen was, deed je intensief aan sporten, maar dat was ik niet. Het is logisch dat onze calorieën heel anders zullen zijn?
Mijn zenuwen werden gegeven op de figuur van het gewenste gewicht - ik werd voorspeld anorexia, dood en andere vreugden. Ik moest foto's laten zien waar ik op dat gewicht ben, helemaal gezond, gelukkig en sonoor. Toen begon ze erachter te komen hoeveel ik in de afgelopen maand was afgevallen. Meer dan twee kilo? JA JIJ BENT OM TE STERVEN EN ALLES!
Daarna probeerde hij in-law te verrassen mij, en voor te bereiden low-calorie gerecht. Resultaat me het recept, begon ze te reageren op de stijl "naar Nou hier Ik farshik dikker genomen, anders niet gebeuren, en hier een lepel bloem, en hier een beetje suiker, en dan boter een beetje meer, dus lekker het was!" Proficiat, schoonmoeder, dan vermeld 86 kcal per 100 niet iets dergelijks te hebben. Natuurlijk, ik zal het niet hebben, ik heb geen honger, dank je.
Ik geef niet veel om haar motieven en waarom ze zichzelf toestaat om mijn intrekking en elke beslissing die ik maak in twijfel te trekken. Ik ben er gewoon moe van geworden
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz