Terug naar huis van een wandeltocht

Hebt u een dergelijke functie opgemerkt: vóór de wandeling , op het station, is er een lawaaierige, vrolijke menigte van toeristen. En van de verre reis keren dezelfde mensen terug, in de regel, rustig, attent. Sterk moe? Ja, nee. Heb je het huis gemist? Natuurlijk, maar daar gaat het niet om. Het is triest dat de expeditie zo snel is geëindigd dat het tijd was om afstand te doen van collega's met wie ze zo vrienden waren geworden op de weg.

Maar is het nodig om voor een lange tijd te scheiden? Wie belet een rugzak te verzamelen en opnieuw te ontmoeten met vrienden over de natuurover een week of twee - in elk weekend? Het is niet nodig dat dit naar het verre einde van de wereld gaat. Je kunt bij iemand thuis verzamelen, video's en foto's bekijken, interessante afleveringen van de reis oproepen en bespreken of alles correct is gedaan.

Het zou leuk zijn om een ​​interessant album te maken - een reisdagboek (met foto's, tekeningen, diagrammen), een vrolijke muurkrant. Het is de moeite waard om het te posten in een club, in een organisatie waar je werkt of studeert - het zal zeker meer van je collega's naar het toerisme trekken en ze tot een fervent reiziger maken .

Terug naar huis - in de trein, trein - je moet de uitrusting begrijpen. Als iemands persoonlijke bezittingen zijn genomen, moeten deze worden teruggegeven aan de eigenaren (op de route, omdat de emmer of tent niet noodzakelijkerwijs hun eigenaar is). Bij het verhuurkantoor raad ik aan om meteen ergens te verzamelen of een tijd in te stellen waarop al het materiaal daar naartoe gebracht zal worden. En breng een "werkbare" staat aan - droogtent en slaapzakken, fixeert, klopt op wat er gerepareerd moet worden, zodat andere mensen die deze dingen namen je niet met een onwijs woord herinneren.
 
Als de categoriereis officieel werd geregistreerd, moet de leider van de groep zich melden bij het ICC. Gewoonlijk is er voor gewone wandelingen voldoende mondelinge verdediging - een verhaal van toeristen over de reis, video's, foto's en ander materiaal dat de passage van de route door alle deelnemers bevestigt en de juistheid van de gekozen marching tactieken; vaak wordt toeristen gevraagd om een ​​routepaspoort of een geschreven rapport op te stellen - een technische (en niet lyrische!) beschrijving van de afgelegde afstand. Zo'n document helpt andere groepen om hun eigen route te kiezen en deze veilig door te geven. Nadat het rapport is beveiligd, verstrekt het ICC certificaten van de campagne.

Op basis daarvan wordt de overgave van de normen voor toerisme geteld, toeristische badges en sportcategorieën worden toegewezen. Nuttige informatie is ook later beschikbaar, wanneer u naar een moeilijkere reis wilt en u een bevestiging van uw ervaring nodig hebt. Immers, hoe moeilijker, hoe interessanter, is het niet? En hoe langer de reis, hoe meer nieuwe interessante plekken daar de mogelijkheid is om te zien, om fysiek sterker te worden, om langer bij vrienden te blijven, op de lange termijn is het beter om uit te rusten.