Er was eens een man. Hij had twee zoons die hem hielpen bij alle huishoudelijke taken. Toen ze opgroeiden en zich op een volwassen manier voor alles gingen gedragen, zei de oudste tegen zijn vader:
"Het is vreemd voor mij, waarom, hoewel we nu samenwerken, maar voordat je alleen werkte, ons inkomen niet toeneemt en we niet rijker zijn dan het eerste?" Wat zou dat betekenen?
Vader zuchtte diep.
"Ik kan dit je uitleggen," antwoordde hij, "en ik beschouw het zelfs als mijn plicht om dit te doen, omdat je nu op die leeftijd bent wanneer je alles kunt begrijpen." Op deze manier geef ik je de gelegenheid om te corrigeren wat ik heb gemist. Toen ik nog jong was en zich gewoon in dit huis vestigde, klopte iemand op een donkere, stormachtige herfstavond aan de deur van mijn hut. Omdat hij geloofde dat het een reiziger was die de weg kwijt was en op zoek was naar beschutting tegen het weer, was ik te lui om op te staan van een warm bed en omdat de deur slechts met een klik was gesloten, schreeuwde ik tegen de vreemdeling dat hij binnen zou komen.
Ik kwam binnen, het was een lelijke oude vrouw. Ik liet haar zien waar de keuken was. Ik zag dat het gekoeld en doorweekt was van de regen, maar ik wilde de oven niet laten zinken om het voor haar te koken. Zonder een woord te zeggen, ging ze naar de keuken.
'S Morgens, terwijl ze op pad ging, wilde ze me betalen voor de nacht. Omdat ik me schaamde voor mijn ongastvrijheid, weigerde ik en zei dat ik niets nodig heb. Toen lachte ze met zo'n vreemd gelach dat ik me meteen realiseerde dat ik geen eenvoudige oude vrouw, maar een heks had beschermd.
En zo gebeurde het. Ze liep de gang in en stopte op de drempel. Ze opende een tasje dat ze in handen had.
"Ik wil je iemand geven," zei ze, "maar je moet voor ze zorgen!" - Onmiddellijk kwamen een spin en een worm uit haar tas gekropen.
De spin, op zijn snelle benen, kroop naar een grote struik die bij de muur van het huis groeide en begon meteen zijn web te weven. En de worm kroop onder een grote steen die aan de andere kant van het huis lag. Ik moet zeggen dat de spin, gebracht door de oude vrouw, in staat was een web van volledig ongebruikelijke kwaliteit te weven. Op basis van dit web leerden mensen stoffen en verschillende ornamenten, en maakten ze er ook handschoenen en kousen van, die erg gewaardeerd werden door vrouwen in de mode.
De hand uitstrekend naar de kant waar de spin ging, zong de heks:
Strengen, spinnen, strengen
Sterke draden.
Tevredenheid en geluk van Dari,
mensen van het werk leren.
Dan, wijzend met zijn linkerhand naar de kant, waar de worm was weggekropen, vervolgde ze:
Jij, worm, laat zien,
wat luiheid kan leiden,
stoffen allemaal pijn doen,
in huis alles vernietigen.
Daarna verdween de heks zo snel dat ik niet zag waar ze heen was gegaan.
- Aanvankelijk lette ik niet op dit incident, maar kon het toch niet vergeten, want het lied van de heks klonk constant in mijn oren, vooral omdat ik na verloop van tijd de uitvoering van haar waarzeggerij begon op te merken. Al die nuttige spinnen weefden in de middag, wormen aten 's nachts en alles bleef zoals voorheen. Zowel de spin als de worm hebben zich in het huis nesteld en vermenigvuldigd, maar ik heb niet geprofiteerd van de ijver van de spinnen, omdat ik de wormen niet heb vernietigd. Ondertussen ben ik getrouwd en ben je geboren. Nu zie je de resultaten van het werk van deze huis kolonisten. Het huis zal spoedig tot je beschikking staan, terwijl ik oud en zwak word; Ik adviseer je om het beter te doen dan ik en wormen te vernietigen, hoewel het nu moeilijker zal zijn dan aan het begin.
Toen de zonen opgroeiden en de vader stierf, werd het huis hun gemeenschappelijk bezit. De oudste zoon wilde, op advies van zijn vader, hard werken en wormen vernietigen, maar de jongste zoon verwend door zijn ouders zei:
- Moet ik zo hard werken? Hoe dan ook, nu zal er geen reden zijn.
Omdat de broers het niet eens konden worden met de personages, besloten ze om uit elkaar te gaan, en elk van hen bouwde een huis in verschillende delen van het landgoed en nam zijn landbouw naar zijn zin op.
De oudere broer was zeer hoffelijk tegenover de spinnen, hoewel het hem veel werk kostte. De spinnen begonnen hun werk bij zonsopgang en hadden veel voedsel nodig om ijverig te weven. Hij ploegde al zijn velden en voedde spinnen met wormen, zodat al snel spinnen alle wormen aten. Young oudere broer vrouw kreeg ook met de zon en weefde lange mooie stoffen, zodat er geen einde aan hen. De eigenaar zelf, zijn familie en huisgenoten - allen droegen warme kleren van huisdoek en bleven nog steeds voor de armen. Tenslotte moest hij een speciale opslagruimte voor het opslaan van weefsels sneller dan ze tijd om ze te verkopen op te bouwen, waarvan het aantal groeit. Dus van jaar tot jaar nam zijn toestand toe.
Bij de jongere broer ging de economie absoluut anders. Hij trouwde met een meisje van dezelfde gemoedstoestand met hem, dat wil zeggen, zorgeloos, en beiden, nietsdoen, verschaften zichzelf spinnen en wormen. Bovendien namen ze zelfs een voorbeeld van wormen: ze sliepen de hele dag en gingen 's avonds alleen uit om zich op te warmen met de ondergaande zon. Omdat ze niet genoeg eten kregen, waren de spinnen uitgeput, stopten ze met weven en alle poddermeli en uiteindelijk aten de wormen de spinnen en al hun weefsels.
Maar dit is nog steeds niet genoeg. De wormen, die zichzelf lang in de aarde hebben gebouwd, verschenen overal. Ze drongen zelfs door de muren van het huis, zodat het op een dag instortte.
Zo eindigde dit sprookje op arbeid en luiheid, op arbeiders en luiaards, op welvaart en verlies.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz