Houd niet van - luister niet, maar doe niet de moeite om op te passen

Springen op zieke eelt en ervan overtuigd zijn dat dit ten goede komt aan het kind, ouders; Behandel, maar ontken het recht om vrienden te kiezen - de auteurs van deze verhalen begrijp ik volledig.

Maar ik kan niemand begrijpen en meer dan dat, ik haat het - zij zijn degenen die "gewelddadige zorg" rechtvaardigen in het feit dat ouders "een geweldige levenservaring" hebben.

Ik herinner me dat mijn oma tot in de jaren dertig probeerde in alle gebieden van mijn leven te klimmen, van werk tot hobby's. Ze heeft dezelfde ervaring!

Het schema was hetzelfde: gemist, kom, alsjeblieft - kom - vertel me hoe dingen zijn - verteld. En dat zou niet zeggen, altijd, nee, luister ALTIJD alleen maar omdat de grootmoeder dat niet kon. Ze heeft dezelfde ervaring! Daarom is het nodig om uit te leggen dat deze en die geliefde kleinzoon het verkeerd doet.

Het kan me niet schelen of mijn kleinzoon de dertig heeft bereikt, welke grootmoeder ongeveer vijftig is. Alsof om te zeggen - en hij weet wat - hoe. Maar nee. Ze heeft dezelfde ervaring!

U zegt dat dit een manifestatie van zorg is? Een functie met twee. Ze was goed thuis in de schilderkunst en het theater, maar een snel gesprek met vragen aan haar in deze richting snel onderdrukt. Er is tenslotte "slechts een chat". En zij heeft dezelfde ervaring!

Vertel me, was het het waard om te wachten, mijn grootmoeder is oud? Welnu, haar leeftijd had geen invloed op de hielen van eenmaal per week naar haar werk en haar vrienden in een café. Maar met de kleinzoon van communicatie - kom gewoon naar haar toe, luister gewoon naar haar "ervaring".

Geen wonder (en ze praatte zo met iedereen in de buurt), dat van haar ALLE familieleden werden ontmoedigd door "gebrek aan tijd".

Lieg niet over "zorg" en "geweldige levenservaring"! Niemand zal hen voor hen bedanken. Gewoon omdat het een zorg is voor hun "hersenkakkerlakken" van grootmoeders, moeders en andere geliefden. Mijn vader en zus weten bijvoorbeeld en onthouden goed wat ik leuk vind, en dat is het niet. En mijn moeder, broer en grootmoeder - altijd "vergeten". Ze geven om zichzelf, en niet om mij. Pogingen om deze gedragsstijl te rechtvaardigen - zadolbali!