2.07.2018

Gelukkig ongeboren

Voor wat ik leuk vind op internet, komt het doordat je er elke dag iets nieuws over jezelf lieve mensen leert. Vandaag leerde ik bijvoorbeeld dat ik waanzinnig wil trouwen. Jarenlang leefde ik in onwetendheid, maar een anonieme auteur opende mijn ogen ! Het enige wat ik mis voor geluk is een stempel in mijn paspoort! Oh, hoe was ik blind!

Mijn man ontdekte dat hij me niet mag. Hij ging met me mee naar ziekenhuizen, blijkbaar van verveling, en langdurige depressies en eindeloze tabletten leken te verdragen, omdat ... ik weet het niet eens, omdat ik hem een ​​paar keer mijn eigen ontbijt heb gebracht. Arme jongen, jaren verspild aan mij, omdat een wederzijds plezierig tijdverdrijf, tedere gevoelens, zorg voor elkaar allemaal onzin zijn, zonder een stempel, helemaal niets zinvols.

En als het serieus is, weet ik niet eens wie me nog meer verbaast: gelovigen dat het huwelijk de enige serieuze bevestiging van gevoelens is, of geloven dat ze beter weten wat anderen nodig hebben.

In de loop der jaren hebben mensen een aantal van hun posities heroverwogen, maar dit betekent niet dat deze posities noodzakelijkerwijs zullen veranderen in het tegenovergestelde. Iemand voor zichzelf persoonlijk (!) Realiseert de waarde van het huwelijk, iemand zal beslissen dat hij persoonlijk (!) Van weinig belang is. Iemand zal kinderen krijgen, iemand zal zich aan een carrière wijden. Iemand zal naar een grote stad verhuizen, iemand zal in een dorp gaan wonen. Levensprioriteiten zijn verschillend voor alle mensen. Wat voor een waardevol is, heeft geen andere nodig.

Ben je getrouwd en ben je gelukkig? Het is geweldig, ik ben oprecht blij voor je. Maar vertel me niet over hoe ongelukkig ik ben, en hoe mijn man me niet mag. We zullen het zelf bereiken. En misschien bereiken we het niet, omdat we besloten hebben dat het nog steeds niet interessant voor ons is. In ieder geval heeft ons leven niets met de jouwe te maken. Laat ons met rust.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz