Waar gaan de boeren naartoe?

Ik ben een beetje geïrriteerd dat het soms moeilijk genoeg voor me is om gelijkgestemde mensen te vinden.

Feit is dat ik voor sommige kwesties een mening heb, zoals ze zeggen, met een minteken - het tegenovergestelde van het wijdverbreide. De zoektocht naar gelijkgestemde mensen op internet leidt naar de overeenkomstige gemeenschappen, maar de inhoud van de discussies daar is zodanig dat dergelijke supporters en tegenstanders niet nodig zijn.

Ik ben bijvoorbeeld een atheïst. Ik zou geïnteresseerd zijn om de kwesties van het universum, het primaat van materie of geest, de rationele aspecten van religies en reactionair te bespreken. Maar in de gemeenschappen lees ik in feite over de uren van de patriarch die een bedrag van tienduizenden euro's kost, over de opgehoopte kruiwagen van de geestelijkheid, over hun grofheid en zwakheid. Hoewel een gelovige voor dergelijke argumenten zal antwoorden dat hij niet naar de tempel komt om de priester te bezoeken, maar om met God te communiceren.

Ik ben een kinderhoofdje. Ik ben niet van plan mijn kinderen te hebben en ik hou niet van die van anderen. Ik zou graag een discussie willen vinden over de mogelijkheid om chayldfri-instellingen te openen, kindervrije evenementen te organiseren, speciale kinderauto's in treinen te maken. Uiteraard zonder inbreuk op bezoekers of passagiers met kinderen. Gemeenschappen staan ​​bol van open haat tegen "larven" en "zeugen", die als kind moesten worden gesteriliseerd en naar het eiland Wrangel moesten worden gestuurd. Ja, maar denk je niet dat deze baby van dit moment in een kwarteeuw in een rolstoel zal je de operatie doen om je leven te redden?

Ik ben een oppositionist. Want de populaire partij met de beer op het embleem heeft niet gestemd en is niet van plan om te stemmen. Ik zou met de gelijkgestemde mensen het programma van deze partij willen bespreken, om samen de argumenten te overwegen in mogelijke discussies met haar aanhangers. Op dezelfde sites - uiteraard balancerend op de rand van de wetpublicaties, beschuldigen hooggeplaatste leden van deze partij van regelrechte schendingen, en zelfs directe onbeschoftheid.

En hier heb ik zo'n vraag: wat hebben deze gemeenschappen in het algemeen nodig? Om uit te galmen? En waar gaan wij, de voorstanders van opbouwende kritiek, naar toe?